W XVII w. we Francji OO. Dominikanie zapoczątkowali odprawianie nabożeństwa 15 sobót różańcowych,które to kościół zatwierdził i obdarzył odpustami. Od tego czasu różaniec ugruntowuje swą pozycję. Dołączono do różańca Credo i Gloria Patri ( Chwała Ojcu&hellip.Odtąd już na trwale słowa te towarzyszą różańcowi, nobilitując go poprzez odwołanie się do Trójcy Świętej, a równocześnie wskazując, że różaniec nie jest mariocentryczny, lecz ma znacznie szerszy wymiar i odmawianie go jest jak ewangeliczna podróż. Wtedy też wybudowano w Paryżu świątynię pod wezwaniem ,,Naszej Pani Zwycięskiej” (jest to jeden z najsławniejszych kościołów paryskich).

W dn. 16.X.2002r. papież Jan Paweł II wprowadził tajemnicę światła . Od tego momentu odprawia się nabożeństwo 20 sobót różańcowych. ,,Papież różańca”- Leon XIII w 1883r . ogłosił Encyklikę Supremi apostolatu officio, którą poświęcił modlitwie różańcowej, wskazując ją jako skuteczne narzędzie duchowe wobec bolączek społeczeństwa. To właśnie u niego mocną zachętę i oparcie do szerzenia dzieła ,,Piętnastu Sobót” otrzymywałBartolo Longo – apostoł różańca.

W dużej mierze dzięki niemu to nabożeństwo rozpowszechniło się na całym świecie. Spośród papieży również Jan Paweł II wyróżniał się w promowaniu różańca.

W 2002 r. do biskupów, duchowieństwa i wiernych skierował List Apostolski Rosarium Virginis Mariae ( O Różańcu Świętym) odwołując się często do bł. Bartolo Longo, którego szczególny charyzmat oparty był na natchnieniu, jakie usłyszał w głębi serca: ,,Kto szerzy różaniec, ten jest ocalony”. Zwłaszcza przez dzieło,, Piętnastu Sobót” rozwinął on chrystologicznego i kontemplacyjnego ducha różańca. Dalej Jan Paweł II zachęca :

,, Odmawiajmy wytrwale Różaniec we wspólnotach kościelnych i naszych rodzinach. W trakcie powtarzanych wezwań zjednoczy on serca, doprowadzi do zgody, ożywi nadzieję i obdarzy pokojem i radością Chrystusa(&hellip. Jest to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem.(&hellip.Od mych lat młodzieńczych modlitwa ta miała ważne miejsce w moim życiu duchowym. Różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele trosk. Dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy.”

Ojciec św. w modlitwie różańcowej widział źródło mocy dla Kościoła w trzecim tysiącleciu chrześcijaństwa i o potrzebie jej odmawiania nieustannie nam przypominał : ,,Historia różańca pokazuje skuteczność tej modlitwy(&hellip.Czemuż nie wziąć znowu do ręki koronki z wiarą tych, którzy byli przed nami?(&hellipWeźcie znów ufnie do rąk koronkę różańca, odkrywając ją na nowo w świetle Pisma Świętego, w harmonii z liturgią, w kontekście codziennego życia. Oby ten mój apel nie popadł w zapomnienie nie wysłuchany!”

,, Ufam, że ta tradycja odmawiania różańca w mojej Ojczyźnie będzie dalej podtrzymywana i rozwijana. Tego życzę z całego serca duszpasterzom i rodakom w mojej Ojczyźnie”.

Wdzięczni za pontyfikat i beatyfikację Jana Pawła II, wielkiego czciciela różańca, parafia Imienia NMP w Cieszynie- Bobrku zapoczątkowała 21.05.2011 r. nie praktykowane dotychczas w Polsce Nabożeństwo Dwudziestu Sobót Różańcowych. Nabożeństwo to, jako żywy pomnik Jego nauki pobłogosławił ksiądz biskup Tadeusz Rakoczy , ordynariusz diecezji bielsko- żywieckiej słowami :

,,Kościół od wieków uznaje modlitwę różańcową i zachęca wiernych do jej odmawiania, a wierni sami do niej lgną, gdyż niesie im ona ukojenie w trudnych chwilach. Wielu przypisuje jej uratowanie przed niebezpieczeństwami a rzesze czczą Matkę Bożą Różańcową jako Tę, która wyjednywa wybawienie. (&hellip Najlepszą odpowiedzią na ten papieski apel może być nabożeństwo dwudziestu sobót, które obejmuje dwudziestokrotny pełny udział w sobotniej Eucharystii oraz odmówienie w tych dniach całego różańca lub jej części. Serdecznie zachęcam kapłanów i wiernych do podjęcia tej modlitewnej praktyki, a także wysiłku zmierzającego do jej upowszechnienia. Jestem przekonany, że wkrótce przekonamy się o jej duchowej mocy. Serdecznie błogosławię temu dziełu i korzystającym z niego."

ks. bp Tadeusz Rakoczy

Nabożeństwo Dwudziestu Sobót Różańcowych:

• Można rozpocząć w dowolnym czasie, kontemplując przez 20 kolejnych sobót, 20 tajemnic różańca świętego (od zwiastowania do ukoronowania NMP).
• Najbardziej rozpowszechniony w kościele jest zwyczaj odprawiania nabożeństwa rozpoczynającego się dwadzieścia sobót bezpośrednio poprzedzających Święto Matki Boskiej Różańcowej ( pierwsza niedziela października).W Pompejach odprawiane jest nabożeństwo po raz drugi tj. 20 sobót poprzedzających dzień 8 maja .Na zakończenie nabożeństw ( tylko 8 maja i w pierwszą niedzielę października) odmawiana jest Suplika (modlitwa błagalna do Królowej Różańca Świętego z Pompei).
• Praktyka Dwudziestu Sobót obejmuje udział w Eucharystii( do pełnego uczestnictwa potrzebna jest spowiedź i komunia św.) oraz rozpamiętywanie wraz z Matką Bożą życia, męki i chwały Jezusa Chrystusa pogłębione w każdą kolejną sobotę przez odmówienie całego różańca lub przynajmniej jednej części.
• W trakcie Nabożeństwa Dwudziestu Sobót wyróżnia się pięć pierwszych sobót wynagradzających za grzechy świata, o które prosi Matka Boża w Fatimie ukazując się siostrze Łucji.
• Czciciele Królowej Różańca św. przygotowują się do odebrania obfitych łask w dniu Jej uroczystości tj. w pierwszą niedzielę października.Niebieska Królowa ujawnia upodobanie do tego nabożeństwa, darząc swoich czcicieli uzdrawiającą mocą i szczególnymi łaskami, o czym świadczą liczne świadectwa.Święto to zostało ustanowione przez papieża św. Piusa V( oddanego czciciela różańca) po zwycięskiej bitwie nad Turkami pod Lepanto (7 październik 1571r.).
Ten wielki triumf przypisuje się cudownej interwencji Królowej Różańca Świętego.
Aby uwiecznić to wspaniałe zwycięstwo chrześcijaństwa, zostało ustanowione święto Matki Boskiej Zwycięskiej, które dwa lata później przyjęło nazwę święta Matki Boskiej Różańcowej .
Papież Klemens XI, po kolejnym zwycięstwie, odniesionym nad Turkami pod Belgradem w roku 1716, rozszerzył to święto na cały Kościół katolicki.
Papież Leon XIII w roku 1885 polecił odmawiać różaniec przez cały październik.
• Wyjątkowość różańcowych nabożeństw Dwudziestu Sobót można ocenić patrząc na różaniec jako na modlitwę najdroższą dla Maryi, ulubioną przez świętych, uprzywilejowaną przez papieży, rozpowszechnioną wśród narodów, potwierdzoną przez samego Pana Boga zdumiewającymi cudami i wielkimi obietnicami Najświętszej Dziewicy.
Wyjątkową rolę Maryi jako Matki Miłosierdzia „Monstra Te esse Matren” kilkakrotnie podkreślał papież Franciszek.
„Powierzamy Ci nasze nędze, tak wiele dróg nienawiści i krwi, dawnych i nowych form ubóstwa, a przede wszystkim nasz grzech. Powierzamy się Tobie, Matko Miłosierdzia: wyjednaj nam Boże przebaczenie, pomóż nam budować świat według Twego macierzyńskiego serca”. Powiedział papież Franciszek w Sanktuarium Królowej Różańca Św. w Pompejach.

Stańmy się gorliwymi propagatorami modlitwy różancowej, i módlmy się słowami słynnej „Supliki do Królowej Różańca Świętego”:

„O błogosławiony Różańcu Maryi, słodki łańcuchu, który łączysz nas z Bogiem, wielka miłości, która jednoczysz nas z aniołami, wieżo ocalenia od napaści piekła, bezpieczny porcie w morskiej katastrofie, nigdy cię nie odrzucimy, będziesz nam pociechą w godzinie konania. Tobie ostatni pocałunek gasnącego życia. A ostatnim akcentem naszych warg będzie Twoje słodkie imię, o Królowo Różańca, o Matko Nasza Droga, o Ucieczko Grzeszników, o Władczyni, Pocieszycielko strapionych. Bądź wszędzie błogosławiona, dziś i zawsze, na ziemi i w niebie”. Amen

Maria Kopeć